مثل آب باشیم نه سنگ !!!

دقیقا . به نظر من باید سعی کرد بزرگ شد اما کوچک موند . چراکه کوچکان همیشه بزرگترینها را در سر دارند .

بار الها کمکم کن تا بتوانم زیبایی‌ها را ببینم و درک کنم و از آن لذت ببرم و زشتی‌ها‌ را فراموش کنم

کودکی بیش نبود . تازه در مکتب ثبت نام کرده بود . توانایی ذهنیش کم بود و هیچ چیز نمی فهمید . به قول خودمون ، خنگ بود . یک دفعه استاد مکتب بهش گفت که یک جمله را تکرار کند . من اون جمله را درست یادم نیست اما تقریبا این چنین بود . " دباغی ، پوست سگ را دباغی کرد . " این شاگرد مکتب خنگ ، (ببخشید این یه قسمت را هم درست یادم نیست . ) جمله را این چنین تکرار کرد :" دباغی ، پوست استاد را دباغی کرد." . استاد بیچاره هم که عصبانی شده بود ، بچه بیچاره را فلک کرد و بچه از روی ناراحتی و عصبانیت ، فرار کرد و به یک بیابان پناه برد . همین طور رفت و رفت و رفت تا اینکه به یک کوه رسید . کناش نشست . یه دید که داره رو سرش آب میریزه . بلند شد و یه نگاه کرد . دید از جایی از این کوه آب قطره قطره میچکد و این قطره های آب به مرور زمان ، قسمتی از کوه را سوراخ کرده بود .

به خودش گفت :" یعنی من از این قطره ناچیز آب کمترم ؟ این قطره با این لطافت ، سنگی به این ضخامت را سوراخ کرده !! " . این بچه خنگ تصمیم گرفت که درس بخونه و عالم بزرگی بشه و همین طور شد . اسم این عالم بزرگوار را نمی دونم ( آخه اسمش عربیه و طولانی ) . اما باید بدونید که بزرگترین عالم روی زمین شد ( البته در زمان خودش )

خواستم بگم که ، سعی کنیم زندگی را از طبیعت بیاموزیم . چون بزرگترین درسهای زندگی در کتاب طبیعت هک شده است .