آیا جنگ احزاب سیاسی در یک کشور جنگ نخبگان نیست؟ (لزوم اجتناب از این آسیب در ایران)
ارسال شده توسط sayedali در پنجشنبه, ۱۳۹۴/۰۱/۰۶ - ۰۷:۲۴السلام علیکم یا اهل بیت نبوه (ع) السلام علیک یا صاحب الزمان (عج) ================================
السلام علیک یا امیرالمومنین (ع)
با سلام و عرض ادب
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
استکبار و استعمار جهانی برای این که مانع پیشرفت و استقلال ملت ها شوند با ایجاد اختلاف میان اقوام باعث عقب ماندگی آنها می شوند،برخی مواقع که فکر می کنیم ، به خودمان می گوییم که چه طور می شود حکومت های اسلامی و حتی امپراطوی عظیم و قدرتمندی مثل ایران با آن همه سوابق درخشان تاریخی تجزیه شوند و حتی ذلت ببینند؟
از یک طرف می بینیم دشمنان ما چه طور با استفاده از منابع علمی و تعالیم اسلامی و تاریخی ما، رشد و پیشرفت خودشان را فراهم نموده اند،از یک نفر شنیدم که یکی از علما می گفت به چشم خودش دیده است که دشمنان ما در نجف آثار و کتب علمای ما را
اما مسئله این جاست که، دشمن دیگر دلش را به ساده اندیشی و زود باروی برخی جاهلان خوش نکرده است!
مسئله این جاست که
دشمن دیگر دلش را به جنگ میان اقوام ملی و اختلافات مذهبی خوش نکرده است!ایجاد احزاب سیاسی ای که با هم می جنگند نیز یکی از ترفند های دشمن است که باید مراقب باشیم دچار جنگ میان احزاب نشویم ،چون می دانیم جنگ میان احزاب جنگ میان نخبگان است و نخبگان یکی از عوامل پیشرفت کشورمان هستند.
حضرت امام خمینی(ره) می فرمایند:
"
دشمن با ایجاد احزاب سیاسی صوری و راه انداختن جنگ های صوری ( که حقیقت مسئله نیست) سعی دارد الگویی را برای احزاب و جریان های داخلی کشورمان ایجاد کند و بگوید اگر ما پیشرفت کردیم به خاطر همین مسائل بوده است،عده ای هم فریب این توطئه دشمن را می خورند و در کشور آن را پیاده می کنند.:read:توطئه ای که رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) چنین می گوید:"اينها در ممالك خودشان يك چيزى درست مىكنند، صورت است، واقعيت ندارد؛ به واسطه آن صورتْ ممالك ديگر را به دام مىاندازند، كه آنها وقتى كه احزاب درست مىكنند واقعاً با هم دشمن مىشوند. "
صحيفه امام، ج5، ص: 276 "اساساً باب احزاب، از اول كه پيدا شده است و اينها با هم جنگ و نزاع كردند، به نظر مىرسد كه با دست ديگران [بوده] براى اينكه اينها با هم مجتمع نشوند. و آنها از اجتماع يك تودهاى مىترسند، از اين جهت به واسطه اينكه اينها مجتمع با هم نشوند و مربوط با هم نباشند، اين امر را كردند و خودشان هم يك چيزى، صورتى آنجا درست كردند كه اينها ببينند كه مثلًا در مجلس انگلستان حزب كارگر داريم و حزب مثلًا كذا؛ خوب ما هم خوب است داشته باشيم! اما آنها يكجور ديگر فكر مىكنند، اينهايى كه از آنها اخذ مىكنند يك جور ديگرى فكر مىكنند. اينها وقتى كه با هم دو حزب تشكيل دادند، دو جبهه مخالف و دو جبهه دشمن تشكيل مىدهند! اين دشمن اوست، او هم دشمن اوست، و آنها استفادهاش را مىكنند! آنها بازى مىدهند اينها را كه البته مملكت متمدن بايد حزب داشته باشد، احزاب داشته باشد؛ خوب پس ما هم بايد احزاب داشته باشيم! اما احزابى كه ما درست مىكنيم اين طورى است كه اين حزب با آن حزب تمام عمرش را صرف مىكند در اينكه اين او را بكوبد و او اين را بكوبد." صحيفه امام، ج5، ص: 277
می ترسم که احزاب و جریان های سیاسی فعلیدر کشور ما گرفتار این آسیب شوند و عملا فعالیت احزاب را با میدان جنگ اشتباه بگیرند و از ناکامی یکدیگر خوشحال شوند!
فراموش کنند که مهم مردم است.
فرقی نمی کند که کدام جریان سیاسی از یک شخص حمایت کند! مهم بعد از آن است که هر دو جریان سیاسی توپخانه هایشان را به سمت یکدیگر نشانه بگیرند و هر روز در کشور بلوایی بر پا کنند و حتی خودشان را هم بزنند، چیز هایی که بار ها دیده ایم و شنیده %