آرامش

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

[/CENTER]

با سلام

یکی از شرطهای صحت نماز گفتن ذکر در حال آرامش بدن هست اما بسیاری از افرادی ظاهرا تنها چیزی که رعایت نمی کنند همین سکون بدند است .آیا خاراندن اعضای بدن،حرکت انگشتان و دستها ، مرتب کردن مداوم لباسها و دست کشیدن به صورت و.... باعث بطلان نماز میشود؟
میزان سکون بدن در نماز باید چه اندازه باشد؟(یعنی مثلا همین که سرجای خود بدون جابجایی ایستاده باشیم کافی است؟)

با عرض سلام خدمت همه عزیزان و سروران گرامیم!
دوستان خوبم چندی است که موضوعی ذهن برادر کوچکتان را به خود مشغول نموده دوست داشتم آن را با شما مطرح نمایم تا با کمک هم راه حلی برای آن بیابیم.
به روشنی پیدا است که همه ما در عالمی فرصت حیات و زندگی یافته ایم که به زودی این فرصت مغتنم از دست رفته و سرمایه عمر از کفمان می رود. زندگی کردن حقیقتی است که اکنون همه ما از آن برخورداریم و با نوع عملکردمان می توانیم آن برای برای خود شیرین و لذتمند و یا تلخ و دردناک نمائیم. در هر صورت اگر خوب و درست و یا بد و غلط زندگی کنیم این خود مائیم که زودتر از هرکس نتیجه خوبی یا بدی هایمان را در همین دنیا میبینیم و از آن خوشحال و مسرور و یا ناراحت و مغموم می شویم. پس بیائید با هم راههای رضایتمندی و احساس لذت از زندگی را بشناسیم و آنها را مرور نمائیم.
براستی زندگی گوارا و لذتبخش کدام است و چگونه محقق می شود؟ این گم کرده همیشگی ما به نام «رضایتمندی از زندگی»، بواسطه چه راهکارهایی حاصل می شود؟ ما چگونه میتوانیم به خوشبختی واقعی دست یابیم؟ ما چگونه می توانیم در متن همه سختیها و مشکلات فراوانی که ما و جامعه ما را احاطه نموده، از گذشت روزها و ساعتهای عمرمان نه تنها احساس پیشمانی نداشته بلکه از همه آنها لذت ببریم؟ بیائید با کمک هم، راههای لذت بردن و رضایتمندی از زندگی را به یکدیگر معرفی نمائیم...

[/URL]
در دنیای پیرامون ما افراد می‌خواهند با سرمایه‌های مختلفی که در اختیار دارند خود را همیشه بالاتر و برتر از دیگران نشان دهند و برای همین عده‌ای برای برتر نشان دادن خود به سراغ خانه‌های مجلل می‌روند و عده‌ای دیگر به سراغ اتومبیل‌های گران قیمت و همین طور هر کسی دست به دامن چیزی می‌شود تا خود را از دیگران بالاتر نشان دهد، به همین جهت خداوند متعال در آیات الهی هنگامی که به تعریف دنیا می‌پردازد آن را به این شکل معرفی می‌کند:‌

(اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَیْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلاد:

بدانید كه زندگى دنیا، در حقیقت، بازى و سرگرمى و آرایش و فخرفروشىِ شما به یكدیگر و فزون‏جویى در اموال و فرزندان است.)(الحدید:20) و با این تعریف جامع از دنیا، به مراحل پنج گانه زندگی انسان‌ها یعنی؛ غفلت، سرگرمى، تجمّل، تفاخر و تکاثر اشاره می‌کند که فخر فروشی بر دیگران به وسیله سرمایه‌هایی که در اختیار داریم در مرحله چهارم از این پنج مرحله قرار دارد، مرحله‌ای که بعد از دوران جوانی قرار دارد و انسان‌ها در آن مرحله به درجه‌ای می‌رسند که خواهان فخر فروشی و حس خود برتربینی بر دیگران هستند. یکی دیگر از وسایلی که می‌تواند در انسان این حس مذموم را پدید بیاورد نماز و روزه و عبادت‌هایی است که در طول سال و مخصوصا در ماه مبارک رمضان انجام می‌دهیم که ممکن است با انجام این عبادات این تفکر در ذهن ما خطور کند که من از بقیه برتر هستم، چرا که یک ماه روزه گرفتم و توانسته ام به مقام قرب الهی برسم. امام صادق نیز در مورد این گناهان کوچک که قرآن کریم از آنها به (اللمم ) تعبیر می‌کند این چنین می‌فرماید:‌

(اَللَّمَمُ الرَّجُلُ یُلِمُّ بِالذَّنْبِ فَیَسْتَغْفِرُ اللّهَ مِنْهُ: «لمم آن است که انسان به سراغ گناهى رود، سپس از آن استغفار کند.برای بررسی این احساس در آخرین روزهای ماه میهمانی خداوند، آیات جزء بیست و هفتم قرآن مجید را محور بحث قرار داده ایم تا با منطق قرآن کریم در این زمینه بیشتر آشنا شویم

(الَّذینَ یَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ إِلاَّ اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ واسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ إِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فی‏ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ فَلا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقى:

آنان كه از گناهان بزرگ و زشتكاری‌ها - جز لغزش هاى كوچك- خوددارى مى‏ورزند، پروردگارت [نسبت به آنها] فراخ ‏آمرزش است. وى از آن دم كه شما را از زمین پدید آورد و از همان‏گاه كه در شكم هاى مادرانتان نهفته بودید به [حال‏] شما داناتر است، پس خودتان را پاك مشمارید. او به [حال‏] كسى كه پرهیزگارى نموده داناتر است.)(النجم: 32)

خداوند متعال در این آیه شریفه سخن از انسان‌های نیکوکاری به میان می‌آورد که از ویژگی‌های منحصر به فردی برخوردار هستند، ویژگی‌هایی که هر کدام از آنها می‌تواند انسان را در زمره این افراد قرار دهد. اولین ویژگی این افراد این است که همیشه سعی می‌کنند در زندگی سدی بین خود و گناهان بزرگ بسازند تا مبادا در وادی زشتی‌ها و پلیدی‌ها خود را آلوده کنند، اما از آنجایی که هر فردی جایز الخطاست این افراد ممکن است در زندگی دست به اشتباهات کوچکی بزنند، ولی خصوصیت ویژه این افراد این است که به سرعت در مقام جبران این اشتباهات بر می‌آیند چنانچه قرآن کریم می‌فرماید:


(وَ الَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ ... و آنان كه چون كار زشتى كنند، یا بر خود ستم روا دارند، خدا را به یاد مى‏آورند و براى گناهانشان آمرزش مى‏خواهند.(آل‏عمران: 135)

در مورد خودستایی امام باقر علیه‌السلام در حدیثی این گونه می‌فرمایند:

(لایَفْتَخِرُ أَحَدُکُمْ بِکَثْرَةِ صَلاتِهِ وَ صِیامِهِ وَ زَکاتِهِ وَ نُسُکِهِ، لِأَنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقى:

«هیچ کس از شما نباید به فزونى نماز و روزه و زکات و مناسک حج و عمره افتخار کند؛ زیرا خداوند پرهیزگاران شما را از همه بهتر مى شناسد

. خصوصیت دیگری که خداوند متعال در مورد این افراد که به نیکوکاران معروف هستند بیان می‌کند این است که هیچ گاه در صدد خودستایی و تعریف کردن از خود بر نمی‌آیند و به همین جهت خداوند متعال به همگان توصیه می‌کند که از این صفت زشت و پلید در زندگی خود دوری کنید چرا که چنانچه در برخی از کتب تفسیری نقل شده است، بعضی بعد از مقداری عبادت و روزه گرفتن شروع به تعریف از خود کردند و به عبارتی دیگر این حس خود برتربینی در آنها شکوفا شد که خداوند متعال با نزول این آیه شریفه آنها را از این عمل زشت منع کرد. (روح المعانى ج 7، ص 55)در مورد خودستایی امام باقر علیه‌السلام در حدیثی این گونه می‌فرمایند: (لایَفْتَخِرُ أَحَدُکُمْ بِکَثْرَةِ صَلاتِهِ وَ صِیامِهِ وَ زَکاتِهِ وَ نُسُکِهِ، لِأَنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقى: «هیچ کس از شما نباید به فزونى نماز و روزه و زکات و مناسک حج و عمره افتخار کند؛ زیرا خداوند پرهیزگاران شما را از همه بهتر مى شناسد.) (نور الثقلین، ج 5، ص 165) و در آخر این که همیشه رسم بوده است که انسان‌ها به داشته‌های خود افتخار کنند، حال بیایید با الهام از این آیات الهی و عمل کردن به توصیه‌هایی طلایی قرآن کریم برای یک بار هم که شده به نداشته‌های خود افتخار کنیم. به خود ببالیم که صفت خودستایی در وجود ما راهی ندارد، آن وقت است که مردم با چشم دیگری به ما نگاه می‌کنند و بیشتر از گذشته به ما ابراز عشق و علاقه می‌کنند، پس هرگز از خودتان تعریف و تمجید نکنید، بگذارید صفات خوب شما به وسیله دیگران در جامعه منتشر شود.

http://armandaily.ir/?News_Id=9901

بشر در اسلام بر مبني عدالت الهي است که با وجود تفاوتهاي خدادادي حق هر ذينفعي را از هر مليت يا مذهبي براي او تعيين وتخصيص داده وانسانها را به رعايت حدوحدود وحق وحقوق همديگر تشويق مينمايد. عدل را در جوامع وروابط افراد وملل بايد جستجو کرد نه در موزه هاي فرهنگي.

عدل چيست؟
· عدل :عبارت است از قرار دادن هر چيز و هر كس در جايگاه خودش
· عدل :عبارت است از تشخيص و تخصيص حدود وحقوق متقابل .
· عدل : از صفات خداوند وانسانهاي خداگونه است.
· عدل : جامعه را به آرامش و صلح مي رساند
· عدل:رفتاري است که حق هر ذيحقي را مي دهد
· عدل: رضايت و خوشحالي را نسبت به استحقاق به هر كس مي دهد.
· عدل : رفتاري است كه موجب صلح و ارتقاء روابط بين فردي مي شود.
· عدل: امنيت و رفاه مردم را تضمين مي كند.
· عدل: صفتي است كه هر كس بخواهد مي تواند صاحب آن شود گرچه عدل مطلق مخصوص خداست.
· عدل: باعث نظم ، همكاري ، مشاركت و مداومت روابط مي شود.
· عدل: دلها را با هم نزديك و صميمي مي كند.
· عدل: پيشرفت و رشد همه انسانها را تنظيم و تضمين مي كند
· عدل: مانع اشتباهات و گرفتاريهاي بيهوده در زندگي مي شود
· عدل: باعث نجابت و صداقت پنهان و آشكار در روابط مي شود
· عدل: باعث رشد مالي و مانع هزينه هاي بيهوده مي شود
· عدل: به رسميت شناختن انسانيت انسانهاست
· عدل: مانع تبعيض ، تمايز و تفاوتهاي طبقاتي خدادادي مي شود
· عدل: همدلي و مودت انسانها را بيشتر مي كند
· عدل: عشق و محبت را بين انسانها آسان مي كند
· عدل: انرژي و قواي جسمي و رواني را زياد مي كند.
· عدل : قدرت و شهامت فردي و اجتماعي را افزايش مي دهد.
· عدل : دورانديشي و عاقبت انديشي ، پيش بيني و مسئوليت پذيري را محقق و آسان مي كند
· عدل: اعتماد و اعتبار را بين افراد وملتها گسترش و توسعه مي دهد.
· عدل: مانع دروغ ، خيانت، ظلم و استكبار مي شود.
· قرار دادن هر چيز و هر كس در جايگاه خودش را عدل گويند.
· عدل : از صفات خداوند است.
· عدل : جامعه را به آرامش و صلح مي رساند
· عدل: حق هر ذيحقي را مي دهد
· عدل: رضايت و خوشحالي را نسبت به استحقاق هر كس به وي مي دهد.
· عدل : رفتاري است كه موجب صلح و ارتقاء روابط بين قردي مي شود.
· عدل: امنيت و رفاه مردم را تضمين مي كند
· عدل: صفتي است كه هر كس بخواهد مي تواند صاحب آن شود گرچه عدل مطلق مخصوص خداست.
· عدل: باعث نظم ، همكاري ، مشاركت و مداومت روابط مي شود.
· عدل: دلها را با هم نزديك و صميمي مي كند.
· عدل: پيشرفت و رشد همه انسانها را تنظيم و تضمين مي كند
· عدل: مانع اشتباهات و گرفتاريهاي بيهوده در زندگي مي شود
· عدل: باعث نجابت و صداقت پنهان و آشكار در روابط مي شود
· عدل: باعث رشد مالي و مانع هزينه هاي بيهوده مي شود
· عدل: به رسميت شناختن انسانيت انسانهاست
· عدل: مانع تبعيض ، تمايز و تفاوتهاي طبقاتي خدادادي مي شود
· عدل: همدلي و مودت انسانها را بيشتر مي كند
· عدل: عشق و محبت را بين انسانها آسان مي كند
· عدل: انرژي و قواي جسمي و رواني را زياد مي كند.
· عدل : قدرت و شهامت فردي و اجتماعي را افزايش مي دهد.
· عدل : دورانديشي و عاقبت انديشي ، پيش بيني و مسئوليت پذيري را محقق و آسان مي كند
· عدل: اعتماد و اعتبار را گسترش و توسعه مي دهد
· عدل: مانع دروغ ، خيانت، ظلم و استكبار مي شود.

سلام به همگی
راستی شما برا آروم کردن دیگران چیکار می کنین؟

سلام علیکم

آن آرامشی که از آن به عنوان نفس مطمئنه یاد می شود را می شود به صورت مصنوعی در فرد با توجه به هورمون ها و تاثیرات آنها در بدن شبیه سازی کرد... مگر این که این آرامش یک آرامش عقلی و منطقی باشد، که در این صورت نمی شود هورمون ها و واکنش های مادی و شیمیایی بدن را وارد کار کرد و آن را در آن موئثر دانست.

پس دقیقاً چه رابطه ای بین رسیدن به آرامش از طریق دارو های آرام بخش و رسیدن به آرامش از طریق تقوا وجود دارد؟ این دو آرامش چه تفاوتی با هم دارند؟